Bisiklet turlarimin finansmani icin sanatsal olan fotograflarimin telif haklarini satisa cikarmaya karar verdim. Ilgilenen olursa sayfanin ozel mesaj butonundan veya baymineral@gmail.com adresinden satin almak istedikleri fotograflarin linkleri ve fiyat teklifleriyle birlikte bana ulasabilirler. - Baki Berk Kayalar

16 Ocak 2011 Pazar

Etna (3000 mt.) - 13.01.2011

Değerli bisiklet severler.

2011' in ilk turu olmasa da en önemli turunu sizlerle paylaşmak istiyorum. Aniden gelişen bir tur oldu. 12 Ocak 2011 Çarşamba akşamı Etna, güneydoğu kraterinden lav kusmaya başlayınca bu tur kaçınılmaz oldu.

12.01.2011 - Etna' da hareketlilik var. Dağı gözleyen webcamlerden püskürmeyi fark ediyor ve hemen çarşıya çıkıp, dağı gören bir noktaya geçip fotoğraflıyorum. Bu o fotoğraflardan değil ama olsun. Bunu aynı akşamki Critical Mass turunda başka bir noktada çekmiştim.


Bu da başka bir noktadan püskürmenin görüntüsü. Stromboliyen tipte bir püskürme yaşanıyor.


Şehrin doğusundan bir görüntü. Büyüleniyorum, heyecanlanıyorum. Bir hayalim daha gerçek oluyor ve bir yanardağ aktivitesine tanık oluyorum.


Başka bir nokta.


Buda sahilden bir görüntü. Critical Mass kafilesiyle Etna molası veriyorum.Güneydoğu kraterinden püsküren lavların 300-500 metre yüksekliğe kadar havalandığı tespit edilmiş.




13.01.2011. Gece ertesi gün Etna' ya gitmeye karar veriyorum. Normalde üç ayrı planım vardı. Rifugio Sapienza' ya otobüsle çıkıp, Zafferana Etnea üzerinden aşağı inerken dağın doğu yüzünü görüntülemek; Zafferana Etnea üzerinden Rifugio Sapienza' ya tamamen bisikletle çıkıp, Catania' ya tabiki bisikletle inmek; diğeri de pek olasılık dışı olsada Rifugio Sapienza' ya otobüsle çıkıp, bisikletle zirveye yol almak. Sabah otobüsle gidip gitmeme konusunda kesin kararım yoktu, ama zaman sıkıntısı yaşamak istemediğimden otobüsle gitmeyi bir deneyim dedim.

Biletimi aldım ve 08.15 otobüsünün kalkışını beklemeye başladım. Rifugio Sapienza' ya fazla otobüs seferi olmadığını biliyorum. Otobüsün kalktığı yer Catania Centrale tren garının olduğu meydan. Otobüs bileti almadan evvel kakaolu fındık kreması sürülmüş sandviçlerden satın alıp çantama depoladığımı söylemem lazım. Otobüs öncesinde bir tanede espresso hüplettim. Sabah uykumu alamamış haldeydim. 


 Catania' nın sabah trafiği.


Motorcular kırmızı ışığın yeşile dönmesini sabırsızlıkla bekliyorlar. Bazen aralarında bisikletimle bende oluyorum. 


Yukarı Catania' dan bir görünüm.


Ver elini Etna.


Otobüsümüz Nicolosi' de 20 dakikalık mola veriyor. 


Biletim. 3.80 Avro' ya yaklaşık 30 kilometrelik yolculuk için ideal gibi. Otobüsün muhtemelen son model olduğunu ve bisikletime para alınmadığını unutmamak gerekir.


Etna' ya yaklaşıyorum.


İniş yapan bir bisikletçi.


Nicolosi' nin bir kaç kilometre yukarısındayız. Zemin küllenmeye başladı. Dün akşamki faaliyet sırasında kuzeyli rüzgârların etkisiyle buralara kadar küller ulaşmış.


Yol çok küllü. Güneş görmediği için buzlanmış bazı kesimleri yağan küller güvenli bir hale getirmiş.




Manzara harika.


Sonunda vardık. Scotty' yi direkt olarak bagaja sokmuştum. 3.80 Avro AST firmasına helal olsun.


Bisikletimle yola çıktım. Asfalt yoldan çıkıp, zirveye doğru giden yola giriyorum. Zemin bozuk. Biraz gevşek. Fakat hava yeterince soğuk olduğundan ıslanmış zemin donmuş ve nispeten daha az gevşek hale gelmiş. Bu yüzden önceki gelişime nazaran daha rahat tırmanıyorum. Mevsimin ilk karını yakından görmüş bulunmaktayım. Şu an güney yamacında olduğumdan bakı etkisi sebebiyle daha az karla karşılaşıyorum. Etna' nın kuzey yamaçları çok daha karlı.


Güzergahımdan bir görünüm.




Dün (12 Ocak gecesi) püskürme yaşandığından bu yolda trafik biraz var. INGV' ye bağlı volkanbilimciler arazi araçlarıyla sıklıkla inip çıkıyorlar.


Rifugio Sapienza ile azıcık yukarıdaki nokta arasında çalışan teleferik sistemi. Catania ufukta kaldı.


Esas zirve göründü.


Ağır ağır tırmanıyorum.



Manzara harika.


Zeminde kar yokmuş gibi görünüyor. Fakat kar yokmuş gibi görünen zemin çok yumuşak. Tekerlekler zemine hafiften gömülüyor. Neden öyle olduğunu hemen anlıyorum. Dün gece yağan lapilli ve kül katmanının altında kar tabakası kalmış. 12 Ocak 2010 günü Etna' da kar yağışı yaşandığını unutmuyorum.


Bazı haylazlar kar yağınca içine taş konulmuş kartopu yaparlar. Buda benden farklı bir versiyon. Lapillili kar topu. Her hakkı saklıdır :P Tabi atacak kimse yok. Doğaya sallayıveriyorum. :)


Teleferiğin en üst noktasına ulaştım. Burada yaşlı bir çift benle uzaktan sohbet etmeye çalışıyor. Nereden geldin filan muhabbetleri.



Tırmanışa devam. Montagnola zirvesinin yanındayım.


Kuzeye.. Esas zirveye doğru bakıyorum.


Ve sonra Catania' ya, güneye doğru...



Montagnola zirvesine aşağıdan bakış. Bu zirve 2644 metre rakımlı. Bir telesiyej yada teleski hattı bu zirveye çıkıyor. Çok dik bir zirve. Aşağıdan bile bakmak beni ürkütüyor.


İki turist bayan. Litvanyalılardı galiba. Fotoğraf çekiliyorlar. Tırmanışımı güvenlik amaçlı olarak onlarla beraber sürdürmeye başlayacaktım.


Scotty bir dağ bisikleti. Türünün hakkını veriyor.


Bir volkanolog beni fotoğraflıyor.


Beni otoyol olmayan yollardan bile şutlamayı seven polisler, beni bu aktif volkanda nedense görmezden geliyorlar. Volkanologlar fazla ilerlemeyip kraterlere yaklaşmamam konusunda uyarıyorlar sadece.


Eğim nispeten azaldı. Fakat zemin halen yumuşak. Rakım yüksek ve karnım aç. Babamın İzmit' te çantama yolluk olsun diye koyduğu kuru incirler beni diriltme görevini üstleniyor.


Fotoğraflara devam.







Bu turist bayanlarla pek muhabbet kurmuyorum. Havadan çok daha soğuklar. Ama bu muhteşem coğrafyada farklarında olmadan çok iyi modellik yapıyorlar. Kuru kuru bir doğa fotoğrafı çekmektense, modelli çalışmak daha iyi.


Diğer fotoğraflar. Çıkış sırasında pek çok kez durup fotoğraf çekiyorum. Hem ödeve lazım, hemde buraya her zaman gelemeyebilirim.





En yüksekteki volkanoloji istasyonu.


Fotoğraflara devam edelim.













Yaklaşık 2960 metre rakımdaki bir grup fümerole ulaşıyorum. Sımsıcak güzel Etna' nın sıcaklığını gösterdiği noktalardan birine ulaştım. Aslına bakarsanız tırmandığım en yüksek yöre burası. GPS' im bir ara 3015 metreyi gösteriyor. Ben GPS' in yalancısıyım. Hata payıyla gerçekliğin ortalmasını alıp 3000 metre rakıma çıktım diyelim. Uçakla çıktığım 11 bin metreler haricinde kara yükseklik rekorumu yeniliyorum. Bundan önceki rekorum yine Etna' da çıktığım 2100 metre rakımdı. Bisikletli dağcılık hakikaten zormuş. Hele birde dev bir volkanda. Hele birde yeni püsküren ve zemine yağan gevşek volkanik malzemenin üstünde.



Fümerollerden gaz çıkışı.



Manzara inanılmaz derecede muhteşem.




Bu noktada mini bir kraterin yanındayım. Birazcık ayaklarımı uzatıp dinleniyorum. Sıcaklık sanırım -2 derece civarında. Fakat zemin ılık. Altımdaki sıcak dünyayı hissedebiliyorum. Ufak titreşimleri de hissetmiyor değilim. Bu dağ kesinlikle canlı.


Bir fotoğraf daha.


Yanında dinlendiğim mini krater.


Muhteşem görünen ana zirve. Son kayıtlara göre 3323 metre yüksekliğinde






Diğer fotoğraflar.






Ufukta İtalya anakarası görünüyor. Calabria bölgesi yani.




Püskürmenin sorumlusu olan kraterden gelen iki volkanalogla buluşuyorum. Bana tehlikelerden bahsedip, kraterlere gitmemem gerektiğini söylüyorlar. Sonra aralarından birisi fotoğraf makinemi alıp fotoğraflarımı çekiyor.







Zirveye veda. Sonra tekrar gelmek istiyorum.


İnişe başlıyorum. Saat 13.45 suları.


3015 metre rakımı gösterirken çekim yapmadım. Ne olur ne olmaz diye 2952' deyken çekimi yapıyorum.


İnanılmaz bir görüntü. Yoldan buharlar çıkıyor. Şu an kesin bir sessizlik var. Ne rüzgâr, ne bir su sesi. Nede bir böcek, bir kuş sesi. Kalbimin atışını bile duymuyorum. Sadece hareket eden buharlar. İnanılmaz bir an. Buharlar ben video ve fotoğraf çekimi yaparken bu kadar artmıştı. Görüntüleme işim bitip, cihazları çantama yerleştirdikten sonra ne hikmetse buharlar çok çok çok azalıverdi.



Gördüğüm bir sarkıt. Onunla oynamamak olmaz. Sicilya' da sarkıt bulacam da oynamayacam. Çok ayıp olur sonra. :)

Hiaaaaa..




Catania Üniversitesi' nden bir grup bilimadamı yukarıya çıkıyorlar. Beni içtenlikle selamlıyorlar. Catania' da sandığımdan çok daha fazla tanındığımı düşünmeye başlıyorum. Volkanolog ciplerinden birisinden de tanımadığım birisi bana sevgi gösterisi yaparcasına selamlar gönderiyordu. Acaba beni gerçekten bir yerlerden tanıyorlar mı, yoksa yeni püskürmüş Etna' nın zirve bölgesinde bisikletçi görmek onları mutlu mu etti bilmem.



İnişe devam. Yavaşş yavaş..









Geride bıraktığım bir kar çukuru. Marathon XRlarımla ilk kez kar sürüşü yaptığımı söylemek istiyorum. Ehh fena değillermiş. Bundan sonraki amacım, romörk takılıyken kar sürüşü yapmak. O da nasip olur inşallah.


Montagnola.


İnişe devamm..



















Rifugio Sapienza' ya sağ salim vardım. Burada uzun bir mola. Esas zirve yolundan inişte aşırı ısınan balatalarım tehlike yaratmasın diye sıkça mola vermiştim. San Marino inişinde aşırı ısınan ön frenimin boşaldığını unutmamak gerek.

Zirve bölgesi ile Rifugio Sapienza arası yaklaşık 10 kilometrelik bir mesafe. Fakat yol koşulları çok zorlu. Romörk (Bıcır) takılıyken zirveye doğru yol alma düşüncesini hayal bile edemem. Tırmandığım en zor yokuşlardan birisi.

Rifugio Sapienza' dan Catania' ya doğru sürekli bir iniş var. Kendimi hazırlamam lazım.

Kraterlerde araştırma yapacak başka bir grup volkanalog hazırlık sırasında.



Yaklaşık 15000 kilometre gören ön Marathon XR lastiğim. Kolay kolay gönüllü reklam yapmam ama bisikletinizle normal yollarda gidecekseniz pahalı olmasına rağmen bu lastikten şaşmayın.


İniş başladı ve sorunsuz ve çok zevkli olarak devam ediyor. İnişin geri kalan kısmında telefonumun pili bittiğinden video çekimi yapamıyorum. Yolda zemini süpürme makineleriyle küllerden temizleyen bir işçi grubuyla karşılaşıyorum. Yolun ilk 10-15 kilometresi gece yağan volkanik malzeme sebebiyle çok küllü ve toz kalkıyor. Önüme geçen bir arabanın çıkardığı kül bulutu gözlerimi rahatsız ediyor.

Nicolosi' ye bir kaç kilometre kalaya kadar kül yağışı görülmüş. Hayatımda ilk kez tanık olduğum bir olay olduğundan çok ilgimi çekiyor.





Muhteşem bir inişin ardından evime varıyorum. Bu da bir önceki gün dünyanın derinliklerinde olan, topu topu 20 saatlik bir lav parçası.


Etna' nın 3000 metrelik zirve bölgesinden evime kadar çoğu iniş olan 45 kilometrelik bir mesafeyi geride bıraktım. En yüksek hız 54.9 km/h

Mutlu günler dilerim.


----------------------------------------------------- Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur. Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.

4 yorum:

  1. merhaba berk ;

    çok güzel bir yazıydı zevkle okudum , fotoğraflar ise harika .


    selamlar .

    YanıtlaSil
  2. F.Oktay Gökakın18 Ocak 2011 21:15

    Merhaba Berk,
    Senin yaslarındayken yaptığım uzun mesafe turların bugün benim için önemini ve kişiliğime, hayatıma kattıklarını anlatamam. Bu turunu hayranlıkla ve gıpte ederek okudum ve izledim. Yaratıcı turlarının devamını dilerim.

    YanıtlaSil
  3. Oktay Bey teşekkür ederim.

    Sağlığım, maddiyatım ve zamanım izin verdiği sürece turlara devam etmeye çalışacağım.

    Yollarda buluşmak ümidiyle.

    YanıtlaSil

Bu blog sayfasındaki tüm yazılı ve görsel materyallerin (sponsor ve kardeş site bağlantı logo ve yazıları ile gazete küpürleri hariç) telif hakları Bâki Berk Kayalar' a aittir. Kullanmak istediğiniz görsel ve yazılı materyal için baymineral@gmail.com adresinden Bâki Berk Kayalar' a ulaşabilirsiniz.

Saygılarımla.