Hava sıcaklığının gayet mükemmel olduğu gece koşullarında rahat bir uyku oldu. Sabah yakındaki bir çeşmede kafamı yıkadıktan sonra otobüsle Mehtap Tok Ablam geldi. Kahvaltımızı dalından kayısılarla yaptık. Didim' de bana hitap eden bir şey yoktu. Tam anlamıyla beton yığınından farksız bir şehir. Yemek yapmak için gerekli ispirtoyu hiç beklemediğimiz bir yer olan aktarda bulduk.
GPS' im serviste olduğundan ilk kez geldiğim bu yörede rota takibinde sıkıntılar yaşayabiliyorum. Bir araca yol sorduğumuzda "orası çok uzak, bisikletle gidemezsiniz" cevabını alınca kendimi birden Sicilya' da Trapani' deymiş gibi hissettim.
Denizköy sahilinde deniz ayaklarımızı soktuk. Güzel bir suyu var. Etraftaki beton yığınları olmasa tam olacak. Tatlı ve sakin yollar. Önümüzde iki dik yokuş var. Birini çevresinden dolaştık. Yerleşim yerlerinden çıktıktan sonra yolların güzelliği arttı. Bozbük Köyü' nde mola verdik. Gürçamlar Köyü' nde kalmamız gerekti. Köylü bizi ağırlama konusunda pek istekli değildi. Önce denize indik. Mehtap biraz yüzdü. Sonra köye geri çıkıp, caminin bahçesine yerleştik. Mevlit Kandili. Su, gazoz ikramları filan oldu. Çocuklar çok şımarık, caminin tuvaleti çok pisti.
69.24 klm > 2250.4 klm.
12.3 km/h ortalama, 41.7 km/h en yüksek hız.
Mehtap Tok ile buluştum.
Kahvaltı ediyoruz. :)
Didim.
Denizköy yolu.
Kameralara el sallıyorum.
Yazın ortasında kar sürüşü. :P
Saplıada.
Bozköy yolu.
Tarım arazilerinin büyük şirketlerce ele geçirilmesine karşıyım.
Gürçamlar sahili.
---
32. Gün:
Gece, caminin yanındaki ahırda yaşayan büyükbaş hayvanların susmak bilmeyen çan sesleriyle geçti. Hava boğucu, sivrisinekler de cabası. Birinci rampayı tırmandıktan sonra Kızılağaç Köyü' nde bir gözlemecide kahvaltı ettik. Ara çıkışlar rahatsız ediciydi. Bodrum anayoluna bağlandığımız yerdeki benzincide durduk. Mehtap benzincide beklerken ben çizgi bağlamak için Milas' a gidip geldim. Havanın oldukça sıcak olduğu bir gün. Döndükten sonra Mehtap' la vedalaştım. Kendisi Milas üzerinden otobüsle İzmir' e geri dönüyor. Ben Yalıkavak istikametine doğru pedal basmaya başladım. Bodrum Yarımadası' na çizgi bağlamak için, sadece prosedür icabı giriyorum. Bana hitap eden pek bir şey yok. Her yer beton yığını. Yollar bozuk. Her şey çok pahalı.
Yalıkavak' ta bir caminin bahçesine sorunsuzca yerleştim. İmamı benim dini inancımı sorgulamaya çalışınca rahatsız oldum. Yalıkavak' ta tatil için bulunan aylardır görüşmediğim sevgili kuzenim, tam olarak hangi camide bulunduğumu bilmesine, onun için bu gece Yalıkavak' ta kalmama rağmen benle buluşmaya bir türlü istekli olmayınca çok üzüldüm.
99.62 klm > 2340.66 klm.
13.4 km/h ortalama, 47.1 km/h en yüksek hız.
Gürçamlar Camisi' nin bahçesindeki konaklama şeklim.
Kızılağaç yolu.
Kızılağaç kahvaltısı.
Bodrum yolu yolu.
Milas yolu.
Çizgiyi bağladım. Bodrum yönüne dönüyorum. Hava sıcak, ama sıcağı pek hissetmiyorum.
Yalıkavak yolu.
Torba.
Yıllar önce buraya annem ve ablamla otobüsle gelmiştim. Bisikletle Bodrum' e gelme kararımı o seyahatte vermiştim. Geç olsun güç olmasın.
Yalıkavak' ta cami konaklaması.
---
33. Gün:
Rahatsız bir gece geçirdim. Sık iniş çıkışlar ve bozuk zemin beni rahatsız etti. Akyarlar Volkanı' nı gördüm. Salağın birisi hatalı sollama yapınca tehlikeli bir durum yaşadım. GPS' im bugün kargoyla Bodrum' a gelecekti. Ben yanlış şubesine gidince cihazımın diğer şubeye gelmesini saatlerce beklemek zorunda kaldım. Bodrum şehir merkezinde bir taksi durağında dinlendim. Makarna yaptım. Kendime yemeni aldım. Bodrum' dan ayrıldım. Çıkış rampası zorlamadı. Torba kavşağında çizgimi tamamlayıp Kızılağaç yönüne döndüm. Kızılağaç Köyü' nde ulu orta sayılan rahat bir yerde çadırımı kurdum.
70.66 klm > 2411.32 klm.
12.3 km/h ortalama, 45.1 km/h en yüksek hız.
Bodrum Yarımadası güney sahili.
Akyarlar Volkanı göründü.
Akyarlar Volkanı, lav domu türünden bir volkan.
Bodrum yolu.
Yıllar önce bisikletle Bodrum' a geleceğim demiştim. Kendime kapak olsun. :)
Bodrum' a inanın meraklı değilim. Sadece prosedür icabı girdim.
Kızılağaç' taki tuvalette bir dost bana pozlar veriyor.
---
34. Gün:
Gece karınca mualefeti yaşadım. İri boy karıncalar beni çok rahatsız etti. 07.50' de hareket ettim. Yalıçiftlik' te kahvaltı yaptım. Yalıçiftlik rampası çok tatlı başladı. Sonu biraz dikti ama olsun. Çıkışın sonunda arka lastiğin inmeye başladığını fark ettim. Lastiği değiştirmeye üşenip, hava bastım. Zaten bir daha inmedi. Bir köy evinden zeytinyağı aldım. Yol boyunda kubbe biçimli sarnıçlar çok ilginç. Yol boyunca defalarca kez jipli turist gördüm. Yukarı Mazı' da kahveli bakkalda mola verdim. Çökertme' ye inerken son derece bozuk zemin sebebiyle zor anlar yaşadım. Bu yolun bakımını yapmayan yetkililer hakkında ileri geri düşünceler ürettim. Çökertme güzel. Koyda ayaklarımı soktum. Sonra Ören' e ilerledim. Çökertme çıkışında bir armut ağacına daldım. Bu güzel coğrafyaya çekilmiş orta parmak gibi görünen termik santralin dev kulesini gördüm. Muğla standartlarına göre daha az paracı ve güzel bir şehir. Bana güzel göründüğünden burada kalmaya karar verdim. Minibüsçülerle sohbet edip, yiyecek bir şeyler aldıktan sonra sahilde bir kahveye yanaştım. Kendime geldikten sonra sahilde balık tutmaya çalıştım ama doğru dürüst bir şey tutamadım. Balık tutarken arılar çok rahatsız etti. Yunan Adaları' nda yıldırım fırtınası (oraj) vardı. Yatma saati gelince bir şezlongu uygun bir yere çekip kendime yatak yaptım ve orada uyudum.
66.16 klm > 2427.48 klm.
12.9 km/h ortalama, 42.0 km/h en yüksek hız.
Kızılağaç Köyü' nde kamp yerim.
Yalıçiftlik sahili.
Yalıçiftlik.
Yalıçiftlik-Yukarı Mazı yolu.
Bu doğal zeytinyağına 3 lira verdim. Mis gibi kokuyor.
Bir sarnıç.
Bir başka sarnıç.
Merak etmek için içine bakmak istiyorum, ama çok fazla arı var.
Yukarı Mazı yoluna devam.
Yol hafif ziftli.
Yukarı Mazı-Gökbel yolu.
Gökbel.
Çökertme.
Çökertme-Ören yolu.
Ören' deki doğaya gösterilmiş orta parmak. Dünya' nın en yüksek dördüncü en yüksek termik santral bacasıymış.
Ören.
Tuttuğum bir balık.
Deniz yıldızı da tuttum.
Ören sahilinde gece.
---
35. Gün:
Rahat bir uykunun ardından sabah serinliğinde denizin tadına bakıyorum. Su içinde balık tutmayı deniyorum ama başarısız oluyorum. Oldukça dik olan Alantepe rampasını sıcak bastırmadan, biraz zorlanmak suretiyle çıkmayı başarıyorum. Alantepe Köyü' nde uzun bir molam oluyor. Yemek, temizlik, kişisel bakım v.s... Kısa iniş ve çıkışlardan oluşan bir döngü. Bu turda klasikleşen kayısı ziyafetlerinden birisini daha yapıyorum. Yollar çok manzaralı.
Çok büyük ümitlerle geldiğim, ön yargımı kırmak istediğim Muğla halkıyla yeni bir sınav daha yaşadım. Akyaka yakınlarındaki bilmemne plajında beni taciz eden, sıkıştıran bir hayvanoğlu sürücüyü jandarmaya şikayet ettim. Ama suçlu yine ben oldum. Sürücünün plakasını aldılar ve sözde ceza keseceklerini bildirdiler. Kamp kurmak için parasız bir yer aradığımı belirttiğimde "burada hiç bir yerde bedava kalamazsın, yoksa seni bulur, sana ceza keseriz" dediler. "Anayolda kalacaksan çok daha yukarı bir yere çıkman gerekiyor" dendi. Sonradan görmelerin yaşadığı, Allah' ı para olan pek çok insanın yaşadığı bu bölgeyi derhal terk ediyorum. Muğlalıları 2004' den beri tanıyorum. Ne zaman gelsem sorunlarla karşılaşıyorum. Köylerini gördüm, şehir merkezini gördüm, içten davrandım, ön yargısız davrandım, ama parayı insanlıktan üstün tutan anlayışlarının değiştiğini hiç görmedim. Bu satırları okuyan Muğlalılar kusura bakmasın. Düzgün Muğlalılar da vardır mutlaka, ama bana hep kötü Muğlalılar denk geliyor. Niye ben diğer vilayetlerin halklarıyla sorun yaşamıyorum da en çok Muğlalılarla sorun yaşıyorum bilmiyorum. Sorun bende değil, onlarda. Bilimadamlarını bile işlerini yaptıkları için felaket tellahlığıyla suçlayıp zorluk çıkaranların olduğu bu vilayette her türlü kötülüğü beklerim. Bu güzel coğrafyayı günümüz Muğlalıları bence hak etmiyor. Para ve dinin iyi bir birleşim olmadığını gösteren çok iyi bir örnek. Ha Kocaeli' de böyle. Kendi halkımı da iyi görmüyorum ve Muğla halkından farksız olduğunu düşünüyorum. Muğlalıların bu yazdıklarımı hakaret olarak algılamamalarını diliyorum. Üstüne alınan alınsın.
Neyse. Akyaka' ya mümkünse zorunlu olmadıkça bir daha gelmemek üzere rotamı değiştirip Sakar Rampası' nı tırmalamaya başlıyorum. Geçidin 449. rakımındaki benzinciye misafir oluyorum. Sıcakkanlı ve iyi niyetli bu benzinlik personeli Muğla standartlarına göre çok iyi insanlar çalışıyor.
54.42 klm > 2531.90 klm toplam.
10.8 km/h ortalama, 43.6 km/h en yüksek hız.
Ören' de sabah.
Alantepe yokuşu.
Alantepe.
Alantepe-Akyaka yolu.
Sakar Rampası.
41 plakalı kamyonu görünce sohbete giriyorum.
Benzincide tıkınma vakti. Stres atıyorum.
Kamp noktam.
---
36. Gün:
Esintili bir uyku. Sabah rüzgâr sebebiyle çadırımı zorlukla topluyorum. Rampanın geri kalan kısmını tırmanmak için benzinciden çıkarken İrfan Murat arkadaşımın önüne çıkıyorum. Tepeye kadar beraber tırmanıyoruz. Tepede başka bir yerel bisikletçiyle karşılaşıyorum. Bu iki arkadaşımın tatlı dilli kişiler olmaları beni rahatlatıyor. Ula' ya ikinci kez girdim. Uzun bir mola verdim. Ula halkı bana dengesiz geldi. Kentte bir kaç saat kaldıktan sonra alışveriş yapıp şehirden çıktım, bir çeşme başında kişisel temizlik işlerimi hallettim, çamaşırlarımı yıkadım. Kısa çıkış-inişlerden oluşan bir döngüdeyim. Armutçuk Köyü halkı kalmama soğuk baktı. Sonra Muğla-Kale yoluna bağlandım. Yol üzerinde çok hoş görünen Yaylasöğüt' te kalmak istedim. Çok hoş bir cami bahçesi vardı. Ihlamur ağacı çiçek açmış ve altında çok geniş ve uyumak için mükemmel standartlarda bir oturma bankı var. Prosedür icabı imamdan izin istedim. İzin verdi, ama muhtara yönlendirdi. Muhtar yobaz çıktı ve "aileler rahatsız olur" diye beni köyden kovdu. Hiç şaşırmadım doğrusu. Köyün bir kaç kilometre dışında anayolun kenarında Tokuş Geçidi rampası yolunda kuytu bir yere çadırımı kurdum.
35.58 klm > 2567.48 klm.
10.4 km/h ortalama, 42.4 km/h en yüksek hız.
İrfan Murat.
Sakar Rampası.
İrfan Murat.
Seninle tanıştığıma memnun oldum.
Geçit listeme bir geçit daha ekleniyor.
Tanıştığım diğer kardeşimiz.
Ula.
Arka tekerimdeki tellerden birisi kopmuş.
Ulalı çocuklar.
Burada önce yıkandım, sonra çamaşırlarımı yıkadım.
Denizli' ye makas atıyorum.
Gölcük Köyü.
Yaylasöğüt.
Yaylasöğüt' ün yobaz muhtarı bu ıhlamurların altında uyumamı bana lüks gördü. Bu coğrafyada yaşamayı hak etmiyorsunuz.
N37 derece, 10129' a E028 derece 34700' koordinatlarındaki kamp noktam.
37. Gün:
Engebeli zemine göre çok rahat ve huzurlu bir uykuydu. Rahatsız edilebilecek bir konumda olmadığım için büyük bir ihtimalle orada olduğumu kimse fark etmedi. Tokuş Geçidi' ni tek solukta geçtim. Tepedeki yol çalışmalarında görevli Muşlu kamyon sürücüsü kardeşimizle sohbet ettim. İnişi dalgalıydı. Manzaralar çok güzel. Geçidin alt kısmındaki bir tesisin önündeki su çok soğuk ve lezzetliydi. Sonraki tesiste uzun mola verip, maşa rulmanı dağılan Bıcır' ı tamire giriştim ve tıkındım. Çözebileceğim bir sorun olmadığını anlayınca toplayıp idare eder hale getirdim. İlerleyen günlerde Denizli' de rulman arayacaktım. Fakat Denizli' ye pazar günü gireceğimden rulman bulamayacaktım ve babam bana kargoyla Burdur' a rulman gönderecekti.
Bu lokantadan sonra Boynuzcuk Geçidi yokuşu başladı. Eğimi fazla olmadığından, yol manzaralı olduğundan çok rahat geçti. Boynuzcuk Geçidi' nin boynuzları bana girmedi. İnişi etkili, sürekli ve sıcaktı. İnişin sonuna doğru olan benzinciyi, inişin cazibesine kapıldığım için kaçırdım ve su ve gıda sorununa gebe bir durum oluştu. Denizli İl Sınırı' ndan içeriye hayatımda ilk kez girdim. İnsanların karakteri anında değişti. Denizli' nin ilk köyünde (Gökçeören) tütünlerle çalışan bir teyzemizi ziyaret ettim. İlk kez tütün yaprağı elledim. Köyde kahve yoktu. Biraz erik yiyip yola devam ettim. Yol kenarında müsait bir yerde yemek molası verdim. Bir şeyler yedim, kahve içtim. Hafif ve düz yokuşu sıkıla sıkıla çıktım. Ortatepe Köyü' ndeki bir tesise giriş yaptım.
Denizli' nin Kale ilçesine vardım. Market alışverişimi yapıp kalacak uygun bir yer aradım. Ormancılar izin vermedi. Kent çıkışındaki 1. benzinci bana çok tehlikeli bir kamp noktası gösterince devam ettim. 2. benzincinin müdürü yobaz çıkınca bir kaç kilometre ileride, Tavas ilçesine bağlı Hırka Köyü' ne giriş yaptım ve çok iyi karşılandım. Çok rahat davranmama, köy meydanında yemek yapıp, kahvenin önünü mecburen işgal etmeme ses çıkarmadılar sağ olsunlar. Sonra köyün tarihi camisinin bahçesine çadırımı kurdum.
62.01 klm > 2629.49 klm.
11.2 km/h ortalama, 47.9 km/h en yüksek hız.
Yola çıkmadan önce.
Tokuş Geçidi yolu.
Tokuş Geçidi' nde sohbet ettiğim Muşlu kamyoncu arkadaşım kaskımı deniyor.
Birinci tesisteki güzel su.
İkinci tesis.
Boynuzcuk Geçidi yolu.
Gökçeören Köyü' nde tütünler.
Gökçeören Köyü' nün 2 kilometre yukarısındaki mola yerim.
Kale yolu.
Çam Apartmanı. :)
Bu polis abimizden bilgi alıyorum.
Kale-Tavas yolu.
Hırka Köyü.
Bu gazoz içilir.
----------------------------------------------------- Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur. Aksi takdirde bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların izinsiz kullanılması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder